“What’s in a name? That which we call a rose
By any other name would smell as sweet.”

Shakespeare laat het Juliet verzuchten als zij het heeft over haar geliefde Romeo, en het zijn gevleugelde woorden geworden. Het gaat om de inhoud, niet om hoe je iets noemt. Toch? Ja en nee. Soms is het handig om een duidelijke naam te hebben, zodat iedereen meteen weet waar je het over hebt.

In het geval van het soort ‘eTextbooks’ waar ik over nadenk (let op de aanhalingstekens), vind ik dat nog wel eens lastig, die juiste naam. eTextbooks zijn, volgens mij, digitale varianten van een papieren boek. Zelfs als er nooit een papieren evenknie is gepubliceerd, gaat het bij een eTextbook om een totaal studieboek, met een inleiding en hoofdstukken, en eventueel ook vragen en opdrachten om jezelf te toetsen.

Ook een eJournal is duidelijk: een digitale variant van een wetenschappelijk tijdschrift, dat met enige regelmaat verschijnt en een verzameling artikelen over een bepaald onderwerp of vakgebied bevat. De artikelen uit eJournals zijn vaak ook als losse bestanden te verkrijgen.

Maar hoe noem je het wanneer een docent een aantal van zulke artikelen verzamelt, er wellicht een artikel uit een krant en een hoofdstuk uit een boek aan toevoegt, zelf een introductie of misschien ook een hoofdstuk schrijft, en het geheel bundelt? In de papieren variant noemen we een dergelijke bundeling op onze hogeschool een reader, maar ook de term syllabus wordt in hoger onderwijs wel gebezigd.

Je zou denken: da’s makkelijk. Een textbook wordt een eTextbook, een journal wordt een eJournal, dus een reader wordt een eReader. Die vlieger gaat helaas niet op. De term e-reader wordt al gebruikt om een apparaat te beschrijven waar je digitale boeken (e-books) op leest. De e-reader onderscheidt zich van de tablet doordat hij niet over een lcd-scherm beschikt, maar gebruik maakt van e-inkt, waardoor het lezen van het scherm minder belastend is voor de ogen.

Kortom: eReader kan niet. En eSyllabus klinkt op de een of andere manier ook niet erg lekker, dat klinkt teveel als een IT-oplossing. De vraag blijft dus: hoe noemen we deze ‘reader nieuwe stijl’? Toch maar gewoon een eTextbook? Een eBundel? Reader 2.0? Gewoon reader, en niet zo moeilijk doen over dat gekke ‘e’-voorvoegsel? Als iemand een ingeving heeft, hoor ik het graag!

Tagged on:         

2 thoughts on “What’s in a name?

  • En het duurt niet lang meer voordat het lesmateriaal een multimediaal karakter krijgt. Een reader wordt dan een multimediabundel van al het relevante studiemateriaal inclusief veel verwijzingen. Misschien een EduReader?

Comments are closed.