Het is officieel, afgelopen maand ben ik echt begonnen aan mijn promotieonderzoek! Als eerste stap ga ik alles wat ik afgelopen tijd heb bestudeerd aan literatuur samenvatten in een artikel: een literature review. Daarin zet je op een rijtje wat er al gepubliceerd is over jouw onderwerp.

Ik had natuurlijk los-vast al heel veel gelezen tijdens het schrijven van mijn plan, maar om een goede review te kunnen doen, wilde ik ook nog gestructureerder op zoek naar artikelen in verschillende wetenschappelijke databases. Dat werd afgelopen voorjaar dus mijn eerste actie, waarin ik van 506 potentieel interessante artikelen naar 30 artikelen ging die ik echt wilde opnemen in mijn review. Die dertig artikelen heb ik geanalyseerd, steeds vanuit de vraag ‘wat hebben deze onderzoekers gevonden over hoe docenten in het hoger onderwijs studiematerialen selecteren en structureren?’.

Om daar wat samenhangends over te kunnen zeggen, heb ik de uitkomsten die in die artikelen werden beschreven, bekeken vanuit de Theory of Planned Behavior. Dat is een theorie van Icek Ajzen waarin wordt uitgelegd hoe intenties en gedrag van mensen worden beïnvloed door hun overtuigingen over dat specifieke gedrag, door hun verwachtingen over wat anderen daarvan zullen vinden en door hun inschatting of ze in staat zijn tot het uitvoeren van het gedrag.

Het was best een puzzeltje, maar ik had een goede stok achter de deur: half september had ik een conference van de International Association for Research on Textbooks and Educational Media in Denemarken. Daar mocht ik een paper houden over de uitkomsten van mijn literature review. De puzzel moest dus voor die tijd gelegd worden, zodat ik wel wat te vertellen had. Het werkte voor mij goed om naar zo’n deadline toe te werken. Het werd uiteindelijk een tikje aan de krappe kant, want mijn presentatie was echt pas de avond van tevoren klaar. Niet ideaal, maar: ik had iets te vertellen.

Ik was meteen op de eerste dag van de conference aan de beurt, en de presentatie ging volgens mij heel behoorlijk. Dat is op zich al fijn, maar nog fijner vond ik het dat het houden van dit verhaal me dwong om gestructureerd op een rijtje te zetten waar ik mee bezig ben en waarom ik dat zo aanpak. Ineens werd het voor mezelf ook een stuk duidelijker. En dat helpt me nu weer bij het schrijven van het artikel. Op die manier komt het realiseren van de eerste stap meteen al een stuk dichterbij!