Zo ben je nog maar net begonnen met de master, en zo staan de laatste bijeenkomsten van de eerste module alweer voor de deur. In die laatste lesdagen moeten we maar liefst drie proeven van bekwaamheid afronden, dus ineens moet ik van alles afmaken en presenteren.

de puntjes op de i...

Komende donderdag mag ik m’n eerste proeve presenteren: het onderzoek naar het didactisch concept. De afgelopen weken ben ik veel bezig geweest met dit onderwerp, heb ik veel gelezen en vooral heel veel informatie uit allerlei documenten gehaald en dat overzichtelijk en inzichtelijk gemaakt. Maar ja, dan heb je een berg informatie, en dan?

De laatste dagen heb ik met veel zuchten en steunen alles gestructureerd en tot een logisch verhaal weten te smeden. Ten minste, zo denk ik er nu over… Ik liep met name enorm tegen de beperkingen op: een verhaal van hooguit tien minuten, terwijl ik uren zou kunnen en willen vertellen. En erger nog, een rapport van slecht 5 A4, terwijl ik alles tot in detail wil beschrijven en uitleggen.

Met name die 5 A4-tjes zaten me erg dwars; ik kon, en kan nog steeds niet, bedenken hoe alles daar binnen moet passen. Gelukkig moeten we eerst presenteren, en hoeft het rapport pas later ingeleverd te worden. Ik heb me eerst maar eens beperkt tot de presentatie, en daar ben ik nu redelijk tevreden over.

De komende dagen moet ik nog wel wat punten op diverse i’s zetten, en ik word nu al nerveus bij het idee dat er nog maar drie dagen tussen vandaag en het moment van presenteren liggen, maar het zal allemaal vast goedkomen. En dan worstelen we daarna wel weer verder met dat rapport. En met de andere proeven, want die zijn ook nog niet eens zo eenvoudig als ze in eerste instantie lijken. Maar daarover later meer; ik ga nog maar eens naar m’n presentatie kijken…