…maar andere keren lijkt het meer op ploeteren tegen een stevige herfststorm in. Zoals op het moment. Het is even heel erg ver te zoeken met de studiemotivatie. Weggewaaid met alle herfstblaadjes, misschien?

Na het inleveren van het veranderplan begin oktober brak er een rustige periode aan wat betreft studeren. Best even fijn, maar die periode duurt nu al bijna twee maanden, en dat is me toch een beetje te lang.

Er moet gerepareerd worden (foto: www.proximedia.com)

Het helpt ook niet dat er nog geen duidelijkheid is over het accreditatietraject van de master: de aanvraag moet de deur nog uit en niemand weet wanneer dat exact gaat gebeuren en natuurlijk ook niet wat het resultaat gaat zijn. En aangezien ik niet echt van onzekerheid houd, stoort dat me.

Eén ding is wel zeker: om door die accreditatie te komen, moet onze pre-master nog worden aangevuld. Anderhalf jaar geleden dachten we daarmee klaar te zijn, maar dat bleek een misrekening van de VU. Er moet meer methodologie en statistiek in, wil de accreditatie überhaupt een kans maken. Na deze module krijgen we dus eerst een ‘reparatietraject’. Maar hoe dat traject er uit gaat zien en wanneer het precies van start gaat? Drie keer raden: nog niet helemaal duidelijk…

In elk geval begint dat traject nog niet in januari, en dus leek het onze docenten fijn om ons iets meer tijd te geven voor het uitvoeren en evalueren van ons verandertraject. Op zich een heel aardige gedachte, maar dat betekent dat we pas eind januari een definitieve versie in hoeven te leveren. En dat de bijeenkomst in december vervalt. De rustige periode wordt dus verlengd.

Nu is het gelukkig niet zo dat ik me in de tussentijd verveel: het is op het werk reuzedruk, dus de vrijdagen ben ik nu vaak met werken bezig in plaats van met studeren. Ook thuis heb ik zat te doen: er komt een nieuwe vloer en voor die tijd willen we nog een rondje schilderen. Het is dus niet zo dat ik niets te doen heb, maar toch…

Wat mij betreft ronden we de huidige module snel af en gaan we dan aan de slag met iets nieuws. Ik hoop dat ik dat reparatietraject alvast een beetje in de richting van mijn afstudeerplannen kan krijgen, want dat zou echt heel veel goed doen qua motivatie. Duimen dus, en verder toch nog maar even afwachten.

Tagged on: