Afgelopen week was het eindelijk zo ver. Na een flinke aanloopperiode van contact leggen, aftasten en mailen, gingen we nu dan toch eindelijk naar Oxford.

We, dat waren een fijne collega en ikzelf, en Oxford, daarmee bedoel ik een zusteropleiding van de onze, die zich net als wij richt op uitgeven en redactie. Bij hen ligt de focus, meer dan bij ons, op de boekenuitgeverij en dat sluit natuurlijk prachtig aan op de minor die we momenteel aan het ombouwen zijn naar een boekenvakminor. Daarom leek het ons goed om eens te praten en te kijken of er, bijvoorbeeld in die minor, samenwerking mogelijk is.

Even terzijde: natuurlijk is het gekkenwerk om de laatste werkdagen voor de kerstvakantie, in de drukste tijd van het jaar en met een sneeuwfront op komst voor twee dagen af te reizen. Maar ja, je kunt nu eenmaal niet alles over de mail bespreken en als wij in februari met onze studenten op bezoek willen in Oxford, dan moest er nu toch echt actie worden ondernomen. En dus vertrokken we, na een paar hectische dagen voorbereiding, afgelopen woensdag.

’s Ochtends om acht uur waren we nog gewoon op Schiphol en ruim zes uur later zaten we bij Steve aan z’n bureau over onze opleidingen te praten. In de tussentijd was de jeugdherberg ook al geïnspecteerd en goed bevonden en hadden we uitgevogeld met welke bus we naar de campus, net buiten de stad kwamen. Een productieve ochtend dus.

Het werd nog veel productiever: Steve en zijn collega’s bleken net als wij enorm geïnteresseerd in samenwerking. Wij vroegen ons van tevoren juist af wat wij hen nou te bieden hebben; dat het voor onze studenten interessant is om naar hen toe te gaan is veel logischer dan andersom. Maar dat bleek mee te vallen: zij hebben in het undergraduate programme (de bachelor, zeg maar) moeite om samenwerkingsverbanden te vinden buiten het Engelse taalgebied, omdat Engelse studenten slecht in talen zijn. Dus Engelstalige programma’s in niet Engelstalige landen zijn voor hen heel erg interessant. En de stad Amsterdam is natuurlijk een fijne bonus.

Op werkbezoek in Oxford (foto: www.dcs.shef.ac.uk)

Toen dit eenmaal duidelijk was, hebben we uitgebreid gepraat over de mogelijkheden. Voordat je die mogelijkheden gaat zien, ben je over en weer vooral heel veel aan het uitleggen en vragen over de verschillende systemen. Want hoeveel uren zijn hun studiepunten waard (niet helemaal duidelijk)? En hoe lang duurt een semester (slechts 12 weken)? En wat houdt single en combined honours in (single is in feite het gewone programma, combined is dat je twee studies combineert)? Wanneer worden wat voor modules gegeven? En, en, en…

Tegen zes uur moesten we Steve helaas laten gaan: zijn masterstudenten hadden een kerstdiner georganiseerd waarbij hij als Father Christmas mocht aanzitten. We zochten een bus richting het stadscentrum en wandelden vervolgens door regenachtig Oxford naar een fijne pub. Daar hadden we onder het genot van een pint heel wat te bespreken: de plannen voor de minor, maar ook voor eventuele verdere uitwisseling de komende jaren, zijn een stuk concreter geworden.

Het tripje zat er echter nog niet op: voordat we op donderdagochtend de trein naar de luchthaven opzochten, informeerden we bij de beroemde Bodleian Library naar mogelijkheden voor een rondleiding. Daarna gingen we op bezoek bij de grootste uitgever van Oxford, the Oxford University Press. Hier werden we hartelijk ontvangen door een mevrouw van de rechtenafdeling, die het geweldig zou vinden als wij met een groep studenten langskomen. Sterker nog, ze had al een heel programma verzonnen. Super natuurlijk, en dit was dus ook een zeer aangenaam gesprek.

Als afsluiting van onze verkenningstocht bezochten we nog één van de beroemdste colleges van Oxford, Christ Church College, waar een deel van de Harry Potter-films is opgenomen. Jammer genoeg was de eetzaal afgesloten vanwege een kerstlunch, maar we kregen toch een goede indruk van dit geweldige instituut.

Daarna was het tijd voor treinen en vliegtuigen, die weliswaar allemaal iets vertraagd waren, maar die ons uiteindelijk weer veilig naar Schiphol brachten. Een ‘lovely trip’, die zeker een vervolg gaat krijgen!

Tagged on: