Weer terug van vakantie zitten m’n mailboxen uiteraard bomvol. Met zinnige dingen, met veel spul dat linea recta de prullenbak in kan en met aardig wat notifications van de verschillende social media die ik gebruik. Ik word herinnerd aan verjaardagen van m’n hyves-vrienden, word gewezen op nieuwe twitter-volgers en ik vind verschillende uitnodigingen om te connecten met deze en gene.

Die uitnodigingen neem ik lang niet allemaal aan. Het aantal contacten achter mijn naam zegt me weinig; ik ga tamelijk selectief te werk. Dat klinkt raar voor iemand die op drie social network-sites actief is, maar daar zit een gedachte achter.

(gemaakt op wordle.net)

Op hyves heb ik vooral contact met vrienden. Vrienden van nu, vrienden van vroeger, leuke kennissen en bevriende collega’s bevolken mijn hyves-lijstje, afgewisseld met een snufje (schoon)familie. Af en toe krabbelt iemand mij en dan plaats ik een reactie terug, ik kom vrij regelmatig in een afgesloten hyve met een paar goede online-vrienden, ik laat een selectie van m’n vakantiefoto’s zien, volg de buzz van m’n vrienden en dat is het wel zo’n beetje.

Daarnaast heb ik ook een facebook account. Op facebook is m’n netwerkje zeer beperkt; op een goede vriend na ben ik hier alleen maar in contact met familie. Om specifieker te zijn: mijn Engelse familie. Ik zie ze niet zo heel vaak, maar via facebook ben ik helemaal op de hoogte van het wel en wee van mijn neven en nichtjes. En zij van het mijne. Facebooken doe ik dan ook in het Engels. En de status updates en foto’s daar zijn exclusief voor familie, dus uitnodigingen van anderen om friends te worden wijs ik hier stelselmatig af. Sorry, mensen.

Mijn uitgebreidste contactenlijst onderhoud ik op LinkedIn. Door een vriend van me eens omschreven als ‘hyves voor grote mensen’, maar wat mij betreft een heel handige online-variant op de ouderwetse rolodex. Al m’n werkcontacten staan hier op een rijtje en ik kan makkelijk nagaan wat ze ook al weer voor werkverleden hadden. Heel handig, dus hier verzamel ik een lange lijst hogeschoolcollega’s, ex-uitgeverijcollega’s, studiegenoten, stagebegeleiders, (oud-)studenten en nog zo wat. Studenten die zich melden op mijn hyves probeer ik door te sluizen naar LinkedIn: hyves is voor vrienden, niet voor werkcontacten. Da’s geen persoonlijke afwijzing, maar zo hou ik m’n social networks een beetje overzichtelijk.

Tussen alles door twitter ik ook nog. M’n followers op twitter zijn een bonte mengeling van mensen uit de bovenstaande drie groepen, aangevuld met mensen die ik (nog) niet in real life ken maar die dezelfde interesses hebben en met wie ik verder niet gelinkt ben. M’n tweets gaan automatisch door naar m’n hyves, zodat vrienden (mocht ’t ze interesseren) kunnen zien wat ik uitspook. Ik link twitter weer niet naar facebook, want daar doe ik alles in het Engels en op twitter niet, en niet naar LinkedIn, want veel van m’n tweets hebben niet direct met werk te maken.

Als ik het zo opschrijf lijkt het veel. Toch valt dat wel mee, lang niet alles gaat elke dag open en de information overload blijft naar mijn idee beperkt. Juist doordat mijn verschillende networks verschillende doelen hebben, kan ik vrij effectief online socializen. Ik kan me al bijna niet meer voorstellen dat ik tijdens mijn stage in de uitgeverij nog begon met het aanleggen van een persoonlijke rolodex…