Apple's iPad

19 juni 2010: de Amerikaanse Oklahoma State University start een pilot waarin 125 studenten met een iPad aan het najaarssemester gaan beginnen. Zo kan onderzocht worden hoe de iPad kan bijdragen aan het doen van onderzoek. (http://news.okstate.edu)

7 augustus 2010: eerstejaarsstudenten Scheikunde & Farmaceutische Wetenschapen aan de VU krijgen een iPad in bruikleen, om makkelijker toegang te hebben tot digitale studiemiddelen. (Het Parool)

22 augustus 2010: de Amerikaanse University of Maryland is van plan 60 studenten Nieuwe Technologie van iPads te voorzien, om ermee te studeren, maar ze ook te bestuderen. (http://www.eschoolnews.com)

11 september 2010: de Australische University of Adelaide zet de eerste stap in het vervangen van tekstboeken door digitaal materiaal. Daarom ontvangen alle eerstejaars in het Science Program een iPad. (http://www.ipadacademy.com)

15 september 2010: Hogeschool Fontys deelt 100 iPads uit aan studenten voor de grootste live test met iPads / mobile devices in het onderwijs. De studenten gaan onderzoeken hoe zij de iPad in het onderwijs kunnen gebruiken, zodat Fontys op basis daarvan verdere ontwikkelingen in kan zetten. (http://www.fontys.nl)

Afgelopen zomer zag ik steeds meer van dit soort berichten. De iPad werd in het voorjaar van 2010 gelanceerd, en wordt door verschillende universiteiten, docenten, onderzoekers en media-specialisten gezien als een ‘game changer’ in de digitalisering van het hoger onderwijs.

Waar ik mij over verwonder, is dat nergens in deze nieuwsberichten wordt gesproken over de content waarmee gewerkt zal gaan worden. Alle initiatieven gaan direct aan de slag met studenten, er wordt melding gemaakt van digitaal materiaal en e-books, maar er wordt niet duidelijk hoe dat er dan uit zal zien. Er is met het gebruik van een tablet pc als de iPad tenslotte veel meer mogelijk dan het digitaal lezen van tekst. Het verrijken van teksten met video of zelftoetsen, een koppeling naar social media om samen meer te leren; het zijn maar enkele voorbeelden. Is het produceren van zulk materiaal een taak van de uitgever? Of zouden opleidingen en docenten daar zelf ook een rol in kunnen spelen?

Het is heel gebruikelijk dat docenten in het hoger onderwijs zelf readers of syllabi samenstellen met materiaal dat speciaal geselecteerd is voor hun module. Ook wanneer steeds meer lesmateriaal digitaal zou worden aangeboden, zullen docenten zelf willen selecteren. Door uitgevers samengesteld materiaal voldoet, zo weet ik als docent aan het hbo uit ervaring, vaak net niet helemaal aan de behoeften van de docent. Wanneer de docent een ‘reader’ samenstelt voor een tablet pc als de iPad, hoe zou deze er dan, volgens die docent, uit moeten zien? Dat is waar ik mij in mijn afstudeeronderzoek op wil richten. Hoe? Daarover in een later blog meer (maar suggesties zijn natuurlijk welkom). Voor nu is de eerste stap om tot een goed onderzoeksplan te komen, daarna wordt het ‘volle kracht vooruit!’.